- qurumaq
- kurumak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qurumaq
Look at other dictionaries:
qurumaq — f. 1. Yaşlığı, islaqlığı, rütubəti, nəmliyi yox olmaq, quru hala düşmək. Sərilmiş paltarlar qurudu. İstidən dodaqlarım quruyur. – Qurban bildi ki, ləyəndəki kəc quruyub zay olub. . C. M.. <Səriyyə xala> bağırmaq və ağlamaq istəyir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quruma — «Qurumaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil-ağız — is. Üzrxahlıq mahiyyətində olan sözlər. Dil ağız etmək (eləmək) – üzrxahlıq mahiyyətində xoş sözlər söyləmək, yaxud xoş sözlər söyləyərək mehribanlıq göstərmək. Bəy gəlinə dil ağız etdikdən sonra, onun üzünü görmək istərdi. H. S.. Məmməd xan dil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil-dodaq — top. Ağızdakı dil və dodaqlar. ◊ Dil dodağı kilidlənmək – danışmağa qüdrəti olmamaq, lallaşan kimi olmaq. Əsir dinmir, kilidlənmiş sanki dili dodağı. Ə. Cəm.. Dil dodağı qurumaq – 1) bərk susamaq; 2) təəccüb, heyrət içində qalıb danışa bilməmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaxacımaq — f. 1. Qaxaca dönmək, çox qurumaq. 2. məc. Arıqlamaq, zəifləmək, qurumaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanmaq — f. 1. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutmaq, tutaşmaq. Odun yaxşı yanır. – Düşmən tərəfindən od vurulan kənd yanırdı. Ə. Vəl.. // Odun, istinin təsiri ilə məhv olmaq, külə dönmək. Kağız tonqala düşüb yandı. Buxarıdakı odunların hamısı yandı. Taya yandı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaqqıldax — (Qazax) qoyunların yununa yapışıb qurumuş qığ ◊ Çaqqıldax bağlamax – qoyunların yununa qığ yapışıb qurumaq. – Qoyunnarın quyruğu çox çaqqıldax bağlıyıf, təmizdəməy lazımdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fərməş — (Şəki, Lerik) paltar sərilən (qurumaq üçün) yer. – Partalları fərməşə sərdilər (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
köyrüməx’ — (Çənbərək) qurumaq. – Odun kövrümüşdü də:nə yaxşı yandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
